পৃষ্ঠা:শ্ৰীকৃষ্ণৰ জন্ম-ৰহস্য.djvu/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৪২)


ভকতৰ ৰঞ্জি চিত্ত  কৰি লীলা বিপৰীত;
 বঢ়াইবো আনন্দ অপাৰ॥
মোৰ লীলা যত যত   দেখিবা আনন্দত;
 তুমি মুনিবৰ মহামতি।
পৰম অমৃত ময় মোহৰ চৰিত্ৰ চয়;
 আতপৰে শুনিয়ো সম্প্ৰতি॥
কৃষ্ণৰ চৰণে মন দিয়া সমাজিক জন;
 দেখ কেন মাধৱৰ লীলা।
মহা পাপী দুৰাচাৰ,  ঘাটুক দুৰ্জ্জন কংশ;
 তাকে আপুনাৰ ৰূপ দিলা॥
যিতোজনে ভক্তিভাৱে ভজয় কৃষ্ণৰ পাৱে;
 তাহাৰ মহিমা কৈবো কিক।
হেনয় কৃষ্ণক ত্যাজি চিত্ত নিদুখত মজি;
 সিজনৰ জন্ম ধিক্ ধিক॥
কৰি আন আশা ভঙ্গ  লয়ো ভকতৰ সঙ্গ;
 কৃষ্ণৰ চৰণে দিয়া মন।
জানি ধৰ্ম্ম অনুপাম মাধৱৰ গুণ নাম
 কৰা নিতে শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন॥
কলিযুগে মনুষ্যৰ নাহি ধৰ্ম্ম মনুষ্যৰ
 বিচাৰি শাস্ত্ৰৰ লোৱা মৰ্জা।
কৃষ্ণত নকৰি মতি কলিত নপাইবা গতি;
 জানি মাধৱৰ পাৱে ভজা॥