সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীকৃষ্ণৰ জন্ম-ৰহস্য.djvu/৪২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ৪১ )


অনন্তৰে উগ্ৰসেন কংশৰ পিতৃক আনি
 কৰিবোহোঁ ৰাজ্য অভিষেক।
শিৰে শ্ৰেত ছত্ৰতুলি  ধৱল চামৰে ঢুলি
 বুলিবোহোঁ আশ্বাস অনেক॥
কংশ ৰাইৰ নিগ্ৰহত  আমাৰ ভকত যত;
 পাইবে মহা অনেক নিকাৰ।
বচনে সাদৰ কৰি মহাযত্নে গ্ৰহ ভৰি;
 সাধিবো লোকৰ উপকাৰ॥
জ্ঞাতিক ৰঞ্জিবো পাছে  গোপগণ যৈত আছে;
 তৈক লাগি কৰিবা গমন।
তাসম্বাৰ পুৰি মন দিবোহো অনেক ধন;
 বুলি অতি মধুৰ বচন॥
শিৰে নমস্কাৰ কৰি  নন্দক সাবটি ধৰি;
 বাক্যে তান চিত্তক তুষিব।
কুসুম চন্দন গন্ধে বস্ত্ৰ অলঙ্কাৰ ৰঞ্জি;
 নন্দ আদি গোৱালক দিবো॥
আদৰ কৰিয়া আতি প্ৰবোধিয়া বুলি মাতি
 পালটীয়া পলাইবো গোকুল।
যশোদা প্ৰমুখ্যে যত  গোপী মোৰ বিৰহত;
 কান্দিবেক অনেক আকুলে॥
এহি মতে মুনিবৰ  সাধি দেৱতাৰ কাজ;
 খণ্ডি পৃথিবীৰ মহাভাৰ।