| ওঁ বেছ সুন্দৰ।
(ছবিবোৰ চাবলৈ ধৰে আৰু এবাৰ চকু মাটিত ঊষাৰ ছবিতে পৰে। থৰ হৈ সেই ছবিলৈ চায়; যিমান ভালকৈ চাই তিমান উৎসুক হৈ যায়। পিছত হাতৰ আন ছবিবোৰ পৰি যায় আৰু ঊষাৰ ছবিখন তুলি আনি বৰ ব্যগ্ৰ হৈ চাই।)
এঁ এঁ কি প্ৰহেলিকা! চিনি পাওঁ— চিনি পাওঁ— মই ক’ৰবাত দেখিছিলোনেকি? মোৰ এয়ে দেখো সেই ছবিখনি কল্পনাৰ মাজৰপৰা ওলাই আহি এই পটত হাঁহি আছেহি। কত জনমৰে পৰা যেন দেখি আহিছো— ক’ত জনমৰ পৰা মই তোমাৰ অধৰ চুমি আহিছো— ক’ৰবাৰ তোমাৰ হাঁহিত মই উটি-বুৰি সংসাৰ পাহৰি গৈছো। কত জনমৰ পৰা। এয়া এয়া মই তোমাৰ বুকুৰ স্পন্দন শুনিবলৈ পাইছো— এয়া তোমাৰ তপত বিৰহৰ নিশাহে মোৰ গোটেই গা তিয়াই দিছেহি—
| 
