পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৫১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৯)

এহি পাঞ্চ বুঢ়ী মোৰ লগত আছিলা।
এহি সব কণা চাণ্ডাই ভূঞাঁত কহিলা॥
ভূঞাঁই বোলে কিছু কথা কহোঁ আবে মই।
যি কথা শুধিলো কৈতো নকহিবি তই॥১৭৩
এহি বুলি চলি গৈলা কুণ্ডৰ ভুবন।
দেখে কুণ্ড শুতি আছে হৈয়া নিমগন॥
স্বামীৰ যে মাত শুনি তেনে জাগিলা।
আসনক দিয়া আতি সমাদৰ কৈলা॥ ১৭৪
ভূঞাঁ বোলে প্ৰিয়া যদি বেথা আছে মোত।
নভাণ্ডিবি কথা এটি শোধো আবে তোত॥
তোহোক বিশ্বাস মই কৰোঁ নিৰন্তৰ৷
নাভান্দিবি সত্য কথা কহিবি সত্বৰ॥ ১৭৫
গৰ্ভ দেখি তাইৰ গৈছিলো গঙ্গা স্নানে।
কিবা পুত্ৰ জীউ ভৈলা কহিয়ো এখনে॥
মোত যদি বেথা আছে নভান্দিবি তই।
তোৰ সমান মোৰ কোন দয়াৰ আছয়॥১৭৬
তেনে যদি শত নাৰী হোৱে পুত্ৰৱতী।
তথাপি তোহোৰ সমান নহয় সুৱতী॥
আৰু এক কথা মই কহো তোত আবে।
সব কথা মোত কহি আছে বুঢ়ী সবে॥ ১৭৭
এহিৰূপে ভূঞাঁই চাণ্ডি কথাক ধৰিলা।
হেনশুনি কুণ্ডতৰাৰ উশাহ হৰিলা॥