সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৪০)

কুণ্ড বোলে পূৰ্ব্বে সত্য কহিছো বচন।
আগে যি কহিছোঁ সেয়ে প্ৰকৃত কাৰণ॥ ১৭৮
পুত্ৰ নুহি জীউ নুহি ফুল বাজ ভৈলা।
হেনদেখি বুঢ়ীহঁতে বনত পেলাইলা॥
হেনশুনি ভূঞাঁ আৰু নাথাকিলা ৰই।
ঘৰৰ বাহিৰ হল দুৱাৰ বান্ধি থই॥ ১৭৯
কথাৰ প্ৰমান চাওঁ থাক ভিতৰত।
বুঢ়ীহঁতে কহে কিবা সোধো স্বৰূপত॥
এহিবুলি তৈৰ হন্তে চলিয়া গৈলেক।
বুঢ়ী পাঞ্চজনীক গই মাতি আনিলেক॥ ১৮০
ভুঞাঁ বোলে সত্য কৰি কহিবি তহঁতে।
কুণ্ডতৰাই কহি আছে মোহোৰ আগতে॥
কুণ্ডে বোলে মোৰ মনে অসন্তোষ ভৈলা।
হেনদেখি বুঢ়ী মোক সন্দেশ কৰিলা॥ ২৮১,
নকৰিবা অসন্তোষ শুনিয়োক আই।
তুমি আমি বিনে আত কোনো লোক নাই॥
এইৰ যদি পুত্ৰ হোৱে বনত পেলাইবো।
এহিসে জন্মিল বুলি ফুলক দেখাইবো॥ ১৮২
নকহিবা কাতো তুমি ইতো কথা যত।
এহি বুলি ছয়ো তৈতে খাইলিহি শপত॥
সত্য খাই ছয়ো তৈতে এহি যুক্তি কৈলি।
আজলিক ভাণ্ডি পাছে ফুলক দেখাইলি॥ ১৮৩