এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩১)
যেবে ছাৱালক সেহি বনৰ ভিতৰে খৈয়া
ৰঙ্গে বুঢ়ীগণ আইলা এথা॥
তাত অনন্তৰে শুনা যেন কথা ভৈলা সিটো
মহা ঘোৰ অগাধ বনত।
বিপদ বাৰণ হৰি শিশুৰ সহায় হৈয়া
ৰাখিলেক ঘোৰ অৰণ্যত॥১৪৪
তিনিগোটা ছাৱা সমে একজনী শৃগালিনী
আছে সেহি ঝাহিৰ ভিতৰে।
আৰু এক সৰ্প বৰ দেখি যাক লাগে ডৰ
কালান্তক কম সমসৰে॥
মেঘ যে দৱাৰ নামে থাকে সিটো সেহি স্থানে
ঘোৰ বন ঝাহিৰ মধ্যত।
আহাৰ বিচাৰি আহি সি নিশাত শৃগালিনী
দেখে চৰু সৰ্পৰ কাষত॥১৪৫
হেনদেখি পাছে তাই চৰু ওভেটাই চাই
দেখে শিশু আতিকে সুন্দৰ।
জ্বলা অগ্নি খানি সম চৰু মধ্যে জ্বলি আছে
দেখি তাইৰ দয়া ভৈল বৰ॥
নুহিকে মানুষ বুলি জানিলেক শৃগালিনী
দেখি ৰূপ আতি মনোহৰ।
এহি গুণি পাছে তাই মুখে কামুৰীয়া লই
পশিলেক গৰ্ত্তৰ ভিতৰ॥১৪৬
