এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩২)
অপোন ছৱাৰ সঙ্গে থৈলে নিয়া মহা ৰঙ্গে
ৰাখিলেক মহা স্নেহ কৰি।
অসংখ্যাত তুতি নতি কৰিলা বিনয় আতি
ছাৱালৰ চৰণত পৰি॥
নুহিকে মানুষ তুমি জানিয়া আছোহোঁ আমি
ক্ষমিয়োক মোৰ দোষ যত।
বন পশু বুলি জানি ক্ষমি মোৰ দোষ খানি
থাকা এহি ছাৱাল সহিত॥১৪৭
তুতি নতি কৰি তাই স্তন দিলা মুখে যাই
আতি গুৰুতৰ স্নেহ কৰি।
আপোনাৰ ছাৱালত কৰি দহ গুণে স্নেহ
কৰে মোহ হৈয়া বনেশ্বৰী॥
অনেক ঠাইৰপৰা বিচাৰি আনয় তাই
মহামহা দিব্য ভোগ্য যত।
গৃহস্থৰ ঘৰ খাণ্ডি যেন চোৰে দিয়ে সিন্ধি
এহিমতে আনে দ্ৰব্য যত॥ ১৪৮
চৰু সমে ভাত অন্ন ঘৃত দধি পৰমান্ন
আনে অতিশয় যত্ন কৰি।
এহিমতে ছাৱালক পোহে মহা যত্ন কৰি
সিটো ঘোৰ বনে বনেশ্বৰী॥
শুনা সৰ্ব্বজন পাছে সেহিমতে গৰ্ত্তে আছে
ক্ৰমে ভৈলা অৰ্দ্ধেক বৎসৰ।
