পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২২)

শুনি কুণ্ডতৰা বোলে হৰি হৰি আই।
উপকাৰী জনে জানা অপযশ পাই॥
এতিয়াৰ মানুহ চিত্ত যেন মত।
উপকাৰ কৰিলেও নাহিকে মনত॥১০৪।
তাহাতে বোলাহা মোৰ চিত্ত আছা পাই।
আনে নুবুজিবে গালি পাৰিবে নিশ্চয়॥
বুলিবেক স্বামী তাইৰ ঘৰত নাছিলা।
কিবা মৰা কিবা জীৱা ছাৱাল জন্মিলা॥১০৫৷
দুৱতীৰ পুত্ৰ হৈবে দেখি তাইৰ মনে।
মাৰিলেক কিবা কৰি জানিবেক কোনে॥
এতিয়াৰ মনুষ্যে কহিবোহো আক।
মোৰ চিত্ত কেনে কোনে দেখিবেক তাক॥১০৬৷
পুত্ৰতো অধিক তাক কৰিবোহো স্নেহ।
তাত হন্তে পাইবো পাছে পৰম সন্তোহ॥
আমাৰ মনত আই হেন মনে লয়।
সতিনীৰ পুত্ৰ নোহে মেহোৰ তনয়॥১০৭৷
এহি কথা থাকোক শুনিয়ো বৃদ্ধা নাৰী।
যাতে নডৰাই তাক কৰা যত্ন কৰি॥
দুখ যেন নাপাৱয় ৰাখা ভাল মতে।
কেমন উপায় তাৰ কহিয়ো আমাতে॥১০৮
নাৰী সবে বোলে শুনিয়োক মোৰ আই।
নডৰিবাৰ কিছুমান আছয় উপায়॥