সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২১)

কুণ্ডতৰা বোলে বুঢ়ীহঁত সোধ ভাল কৰি।
পৰিআছে দেখা কেনে গাৱে নাহি সাৰি॥৯৷
অল্পবুদ্ধি আমাসাৰ জানা বুঢ়ীহঁত৷
অনেক ঠাইত ফুৰি আছা স্বৰূপত॥
মোত কোনো কথা শুধিবাক নালাগয়।
নতুন মানুহ মই দেখা পোৱা নাই॥ ৯৯৷
মোৰ কথা কহোঁ শুনা বুঢ়ী পাঞ্চ জনী।
অপযশ লাগিবেক সবে আছোঁ জানি॥
স্বামীৰ দুৱতী তাই জানা নিৰন্তৰ।
আকে জানি মই তাইৰ নাচাপোঁ ওচৰ॥১০০৷
স্বভাৱ ধাৰনা একো নপাওঁ নিশ্চয়।
আকে জানি দূৰে মই থাকিবে লাগয়॥
কিবা মৰা কিবা জীয়া গৰ্ভৰ ভিতৰ।
কোনে জানিবেক আই কথা ভিতৰৰ॥১০১।
লোক অপবাদৰ লাগয় মোৰ ভয়।
আকে জানি ছাৱালক দেখিও তোৰায়॥
হেন শুনি বুটীগণে হাসিলা বিস্তৰ।
সতিনীৰ পুত্ৰ ভৈলে হয় আপোনাৰ॥ ১০২।
মৰিলে কৰিবে কাৰ্য্য দিবে পিণ্ড জল।
পিতৃ মাতৃৰ প্ৰেত কাৰ্য্য কৰিবে সকল॥
এৰাইবে নোৱাৰে তাক জানোহো নিশ্চয়।
আকে জানি দয়া তাঙ্ক কৰিবে লাগয়॥২০৩৷