এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৭৪
লৱ-কুশৰ যুদ্ধ
হস্তী গুচি মাখি ভৈলা গাে-খােজত তল গৈলা
ছাৱালৰ হাতে প্রাণ গৈলা।৩৬৭
এহি বুহি সীতা সতী লৱ-কুশক নমাতি
কান্দি কাটি আছন্ত তথাতে।
হেন শুনি হনুমন্তে সীতাৰ চৰণে ধৰি
কৰিলন্ত সেৱা বায়ুসুতে।
শুনা শুনা সীতা আই ছাৱালত দোষ নাই
সবে দোষ ৰামৰ গাৱত।
ইষ্ট বন্ধু সহোদৰ সবাকো মাৰয় ৰণে
আপুনি মৰিলা সমৰত ॥৩৬৮
কান্দি কান্দি যান্ত আই প্রভু আছে কোন ঠাই
পুত্র দুহান্তক নমাতয়।
বাল্মীকি আশ্ৰম এৰি ধীৰে ধীৰে যান্ত চলি
ঘনে ঘনে দেখে তমোময়।।
শুনা সভাসদ লােক কৃষ্ণকথা শুনিয়ােক
আন এৰি ভজা ঝান্ট কৰি।
পুত্ৰ ভাৰ্য্যা দেখা যত মায়াময় সংসাৰত
ৰাম ৰাম বােলা মুখ ভৰি ॥৩৬৯
