পৃষ্ঠা:লীলা-ভবদেব ভাগবতী.djvu/১০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

[২] বাৰ সহনশীল বুকুত নানা সম্প্ৰদায়ৰ মানুহ সম- বেত হৈ নিজ নিজ অভিপ্ৰায়ব। সাধি আহ- ছিল, সেই শান্তি মন্দিৰ বিল খালবোৰৰ আজি কালৰ কুটিলা গতিত পৰি শুকান আৰু মৃ•প্ৰায় অৱস্থা প্ৰাপ্ত হৈছে। আ.। তাই সৰু বৰ অলেখ পাতা নভেদী ফ ট মেলি সিবিঃ কৰ বুকু কেই খনি চিবলা- চিৰলি কৰি তুলিছে। | বিল খনবোৰ এয়, সৰু সৰু নদী-ন:ণে ৰৰ গাৰ ফালেও টন। এয়া আৰু সিবি'ৰ সেই দিগন্ত প্ৰ: হiৰৰ •'ব নাই। নেমু- টেঙাৰ ৰস যেন ৰ্ম্মি। ফটফয়া পানীবোৰৰ ঘটনাচক্ৰত জীৱT হাটিকন কি এৰহৰ পানীত ণিত ভছ। যাৰ কু সায় সুশীতল আছিল, যি চকুত চমৰ নগা ৰূপা ী স জেৰে সজ্জিতা আছিল, সেই নদী আজি অ' , তৰঙা আৰু তপত বালি-ধূলিবোৰৰ সাজে ন স জ গতি মলিন। আৰু মমৰা তাৰ আগৰ উজ্জ্বল নাই। যি উদ্যমেৰে নিজৰ জন্মদাতা সাগৰৰ চৰণ দুখনি নতুন নতুন প্ৰবাহেৰে সহাৰষে ধুৱাইছিল, এতিয়া