সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:লীলামালা.djvu/১২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২
লীলামালা।

দেখিয়া গৰজে কংস বিশাল।
উচ্ছ্ৰিত মঞ্চত চড়ি গোপাল॥
কেশত ধৰি তাৰ ঘণ্টা লাড়ি।
পড়িল উপৰে ভূমিত পাড়ি॥ ১৩ ॥
মৰিল কংস জগতৰ ভৰে।
পাইলেক সাৰূপ্য সিটো কৃষ্ণৰে॥
পিতৃ মাতৃ দুইৰো বন্ধন ছোড়ি।
কৰিলা স্তুতি দুইকো কৰযোড়ি॥ ১৪ ॥
আনি উগ্ৰসেন পাতিলা ৰাজা।
পাছে আশ্বাসিলা যাদব প্ৰজা॥
নন্দকো সৎকাৰ কৰিলা আতি।
পঠাইলা প্ৰবোধিয়া বুলি মাতি॥ ১৫ ॥
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে।
কৃষ্ণ কথা শুনা সমস্ত জনে।
কৃষ্ণলীলামালা ইহাৰ নাম।
সংসাৰ তৰা বোলা ৰাম ৰাম॥ ১৬ ॥

————

ঘোষা।

ৰামস্বামি! মাগোহোঁ শৰণ হেৰা আমি
তোমাকে নভজি! ভৈলোঁ অধোগামী॥

পদ।

পাছে উগ্ৰসেনক নৃপতি পাতি হৰি।
নন্দকো কৰিলা শান্ত বচনে সাদৰি॥