পৃষ্ঠা:মেঘদূতম.djvu/৩২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
মেঘ দুতম্ ।
 

হিমালয় প্ৰাদুভুৰ্ত হোৱা দাবাগ্নিয়ে
সৰল-বৃক্ষৰ স্কন্ধ সংঘৰ্ষণ হেতু
চমৰীৰ পোড়ে কেশ শিখাক বিস্তাৰি,
বৰষি সহস্ৰ ধাৰা নিৰ্ব্বাপিবা তাক।৫৪।
অষ্টাপদ হৰিণৰ নামে শৰভৰ
উত্পতনৰ পথ দিলে এৰি তুমি
সিহঁ‌তৰ ভিতৰৰ যেয়ে সবেগেৰে
স্বাঙ্গভঙ্গ কৰিবলে’ লঙ্ঘিব তোমাক
বৰষা কৰকা ৰাশি সিহঁ‌তৰ প'ৰে।
কোৱা, সখা, বাৰু, নিস্ফল কৰ্ম্মৰ হেতু
কৰি উদযোগ তিৰষ্কৃত নোহে কোন?।৫৫।
প্ৰকটিত পাষাণত চৰণ-বিন্যাস,
অৰ্ধইন্দুমৈলী মহাদেব দেবতাৰ
সৰ্ব্বদা সিদ্ধই যাৰ ৰচে পূজাবিধি
আৰু শ্ৰদ্ধাসহকাৰে কৰিলে দৰ্শন,
সৰ্ব্বথা নিষ্পাপ হই, মৰণৰ পাচে,
পাব পাৰি অবিনাশী পদ প্ৰমথৰ,
ভক্তিনম্ৰ হই তাক কৰা প্ৰদক্ষিণ।৫৬।
পবনেৰে পূৰ্য্যমান হই, কৰি থাকে
মধুৰ শবদ তাত বাঁ‌হৰ ধাৰিয়ে,
ত্ৰিপুৰ-বিজয় গীত গায় কিন্নৰীয়ে
মিলিজুলি; তাতে যদি কন্দৰত তুমি

২০