এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
মেঘ দুতম্ ।
হিমালয় সমীপৰ পৰা সমুদ্ভুতা,
সগৰ তনয় হেতু, শোভমানা যিবা
স্বৰগলে’ যোৱা সোপান পংক্তিৰ দৰে;
আৰু যেন ফেণবোৰে ঘঁহি ভ্ৰুভঙ্গীক
⸺গৌৰীৰ বদনে যিবা হয়হি উদিত⸺;
জোনৰ লগতে থই নিজা ঢেউ হাত
ধৰিছে শিবৰ কেশ⸺সতিনী-ৰোষত।
যাবা তুমি পূণ্যতোয়া সেই জাহ্নবীলে।৫১।
আকাশত পাচফাল থই যদি তুমি
আগডোখৰেৰে ঘপৰাই পিব খোজা,
দিগগজ হেন, তব প্ৰতিবিম্ব পৰি
ফটিকৰ ধাৰা যেন জলে খনিকতে
দেখুৱাব অবিকল মূৰ্ত্তি অভিৰাম⸺
গঙ্গাৰে সঙ্গম হ'লে স’তে যমুনাৰ
ধৰিব যিদৰে ৰূপ প্ৰয়াগব্যতীত।৫২।
উপবিষ্ট হৰিণৰ নাভিগন্ধে যাৰ
আমোদিত শিলা, গঙ্গাৰ জনম য'ত,
তুষাৰে ধবল কৰা পাই সি অচল,
পথশ্ৰম হৰা, শৃঙ্গে কৰি অৱস্থান,
কৰিবা বিস্তাৰ শোভা, শোভে পঙ্ক যথা
বিদাৰিত শ্বেতবৰ্ণ বৃষে সুৰেশৰ।৫৩।
বনবায়ু হ'লে প্ৰবাহিত, পীড়ে যদি
১৯
