পৃষ্ঠা:মেঘদূতম.djvu/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মেঘ দুতম্ ।
 


দেশপুৰবিহাৰিনী বমনী সবৰ-
যি সবে দেখাব তেবে ভ্ৰুলতা-বিভ্ৰম;
চকুপতা চেলোৱাত নয়ন-উপৰি
দেখুৱাব ক’লা-ৰঙা বৰণ তেতিয়া
নয়নে হৰণ কৰে, যিবা সকলৰ,
ভোমোৰা দলৰ শোভা, যিবা ভোমোৰাই
লৰে পাচে পাচে, হালি জালি থকা
পবনৰ সহায়ত, কুন্দ কুসুমৰ।৪৮।
পাচে পৰবেশি ব্ৰহ্মাবৰ্ত্ত জনপদ
যাবা তুমি সুপ্ৰসিদ্ধ কুৰুক্ষেত্ৰলই,—
য'ত মৃতকৰ শিৰকপালাদি সবে
পৰকাশে মহাযুদ্ধ কুৰুপাণ্ডবৰ,—
যত বৰষিলে ৰাজন্যৰ বদনত
গাণ্ডীবধনুকধাৰী অৰ্জ্জুনৰ শৰে,
( সুশাণিত যিবা), যথা তুমি ধাৰাপাতে
সুকোমল কমলত কৰা বৰষণ।৪৯।
বন্ধু হেতু⸺নোহে ভয়ে-সমৰবিমুখ
বলদেৱ⸺ৰেবতীৰ লোচনে অঙ্কিত—
ত্যজি সুৰা অভীষ্ট স্বাদৰ, সেবিছিল
যাক, সেবি সেই সৰস্বতী—সলিলক,
অন্তঃশুদ্ধি লভিবা, সুভগ,-শ্যাম তব
বৰণ মাথোন,—নহয় পাপৰ বাবে।৫০।

১৮