পৃষ্ঠা:মেঘদূতম.djvu/২৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মেঘ দুতম্ ।
 


সাৰস চৰায়ে, উজ্জয়িনী-নগৰীত,
শিপ্ৰানদী সমুখিত প্ৰাতঃ সমীৰণে
বিকসিত কমলৰ সৌৰভ সংসৰ্গে
আমোদিত আৰু সুখস্পৰ্শ হই, হৰে
প্ৰতিদিনে তিৰোতাৰ সম্ভোগৰ খেদ;-
সুৰত প্ৰাৰ্থনা কালে প্ৰিয়তমজন
মন দিয়ে যথা প্ৰিয়বচন প্ৰয়োগে।৩২।
গবাক্ষেদি অহা কেশ-সংস্কাৰৰ ধূপে
কৰিব শৰীৰ তব পৰিপুষ্ট অতি;
বন্ধুৰ প্ৰীতিৰ হেতু ঘৰুৱা ম'ৰাই
প্ৰদানিব নৃত্য-উপহাৰ; আমোদিত
অট্টালিকা তাৰ, কুসুম সুৰভি-হেতু;
ললিত বনিতাপাদ শোতে লাক্ষাৰসে;
ৰই তাত, চাই তাৰ বিপুল সমৃদ্ধি
পথশ্ৰম বিনোদন কৰিবা, জীমুত।৩৩।
আমোদিত জলকেলিৰতা যুবতীৰ
চন্দনেৰে, উৎপলপৰাগগন্ধে
সুৰভিত হই, “গন্ধবতী তৰঙ্গিনী
হন্তে সমুখিত সমীৰণে, উপবন
তাৰ কৰে আন্দোলিত; নীলকণ্ঠ.কণ্ঠ
হেন জ্যোতি ভাবি, সেই সময়ত
প্ৰথমে কৰিব, সখা,সাদৰে দৰ্শন;

১২