এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মেঘদূতম্।
ইদৰে বসতি কৰি কেই মাহমান
দেখিলে যক্ষই মেঘ তট প্ৰদেশত
সেই গিৰিবৰ কাষে হোৱা একেলগ—
—উৎখাত-ধেমালি-ৰত গজসব যেন—
আহাৰ মাহৰ সেই প্ৰথম দিনত। ২ ।
উচ্ছলিত বাস্পভাৰ অন্তৰত থই,
অভিলাষ ওপজোৱা মেঘৰ আগত।
কথমপি ঠিয় হই ভাবিব লাগিলে
বহুক্ষণ; মেঘ দেখি সুখীৰো চিত্তত
হয় আনভাব; প্ৰেয়সীৰ আলিঙ্গন
ডিঙি ধৰাধৰি, মাথো আশা যাৰ, যদি
সুদূৰত, লাগে জানো ক’ব কোনোবাই
কিদৰে বিকৃত হ’ব দেখি মেঘ তেওঁ?। ৩ ।
বিৰহ দুঃখত যাতে প্ৰিয়াৰ বিঘিনি
নোহে, কোনো হানী, তাৰ প্ৰতিবিধানলে
সমুৎসুক হই, আহাৰৰ শেষ দিনা,
কুটজকুসুমে কৰি পূজা অনুষ্ঠান,
প্ৰীতিভৰে কৰি প্ৰীতিবচনবিন্যাস,
জিজ্ঞাসি কুশলবাৰ্ত্তা জীমূতে সাদৰি
ভাবিলে কুশলবাৰ্ত্তা পঠাও ইয়াৰে। ৪ ।
ধূমজ্যোতি সলিল মাৰুত যোগে সৃষ্ট
যিবা মেঘ; ইন্দ্ৰিয় সমৰ্থ প্ৰাণী সবে
২
