সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:মেঘদূতম.djvu/১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
 

নমো সৰস্বত্যৈ।

মেঘ দূতম্।

পূৰ্ব্ব মেঘঃ।

অমনোযোগীতা হেতু নিজৰ নিয়োগে
শপিলে প্ৰভূৱে তাক, যক্ষ একজন,
—শুনি শোক লগা— এবচৰ (কৰি) নিৰ্ব্বাসন
নিতান্ত দুঃসহ হ’ল কান্তাৰ বিৰহ
লগে লগে সামৰ্থ্যও সবিশেষ হানী।
সেই অৱস্থাৰে স’তে কৰিলে বসতি
সুশোভিত আশ্ৰমত ৰামগিৰি পাশে—
ছাযা দিয়া তৰু সব য’ত বিৰাজিত,
পবিত্ৰ ভাবেৰে ভৰা যাৰ জলৰাশি,
জনক জীয়াৰী তাত স্নান কৰা হেতু। ১।
মণিবন্ধ শূন্য কৰি কনকবলয়ে
দেখুৱায় বিৰহীৰ কৃশ শৰীৰক।