সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:মালচ.djvu/৯৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সখী—( ৰজাৰ জীলৈ )।

চিন্তা নকৰিবা, সখি! মনৰ চিন্তাই
টানি আনে ঢউ ফেন নিৰাশা নইৰ;
মনৰ অশান্তি আৰু ছঁয়া সন্তাপৰ,
শুন আজি, বধ লাগে! কথাটি সখীৰ॥
অন্তৰৰ কামনাৰ মৰুভূমি-মাজে
থাকে জ্বলি আশাৰ সুন্দৰ সিংহাসন;
তাৰ কাষৰেদি বয়, কল্পনা-বনত
অমিয়া পানীৰে ভৰা সৰোবৰ খন॥
কিন্তু, হায়! সি পানীত পিয়াহ না যায়
পিয়াহ-আতুৰ প্ৰাণ কৰে ‘হায়! হায়!!’
শূন্যত মিহলি হয় ‘হাহাকাৰ-ময়’
নিৰাশাৰ পানী তাত দিহা-দিহি বয়!!
মিছামিছি চিন্তা এৰাঁ, ৰেখা ভাবনাৰ
মুছি দিয়াঁ তুমি, সখি! অথিৰ হিয়াৰ॥