সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:মালচ.djvu/৯৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ৰজাৰ জী⸺(সখীলৈ)।
(ক)

ফুটা কপালত, সখি! কেতিয়া কি ঘটে,
তাকে ভাবি প্ৰাণ মোৰ ব্যাকুল সদাই!
হায়! সখি! জন্ম মোৰ ৰজাৰ ঘৰত!
থাকোঁ সি কাৰণে, জানো, মনস্তাপ পাই॥
সজাত-ভৰাই-থোৱা মইনা চৰাই
মোতকই তাইও যে শতগুণে সুখী!
কোৱাঁ, সথি! মনদুখে নেৰে কিয় মোক?
স্ৰজিলে কিয়নো মোক কৰি চিৰ দুখী?
পাপিনী সাপিনী, সখি! সদা দিন ৰাতি
বন্ধা থাকে শাসনৰ আঁটিল বান্ধত!
তাইতো অধিক দুখী এই অভাগিনী
আঁটিল বান্ধত পৰি ই ৰাজপুৰত!!
নিতে চিন্তা, নিতে দুখ, অশান্তি মনত;
নাই, সখি! লেশ শান্তি ৰাজ-ভঁড়ালত!!