এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(ক)
ৰত্নৰ লোভত পৰি সমুদ্ৰ-গৰ্ভত
বুৰ দিলো, কিন্তু, হায়। না পালো ৰতন।
চেছা বুলি গা তিয়ালো প্ৰেমসাগৰত,
নহ’ল শীতল, প্ৰাণ কৰিলে দহন॥
মধু আশা কৰি, হায়। মানস-ভোমোৰা
পৰিছিল উৰিউৰি কেতেকী ফুলত।
মধু যে নাপালে! মাথোঁ, পৰিলে হুলত
পাপ কেতেকীৰ (হায়। হুলেজোঙে–ভৰা!!)
সুধা ভাবি, খালো বিহ, প্ৰাণ বিয়াকুল!
অথিৰ অবিৰ মন, কান্দিছে অন্তৰ!
ৰূপত শুৱনী দেখি, সুঙ্গি বিহ ফুল।
বিষম গোন্ধত হ’ল প্ৰাণ জৰ জৰ!!
কি আছিলো কেনে হ’লো! কান্দিছে পৰাণ!
হ’ব কি হিয়াৰ, হায়! তাপ অৱসান?
