এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দুখেভৰা সংসাৰৰ দাৰুণ শোকত
অথিৰ-অবিৰ হই, বান্ধৱ ৰতন!
তোমাৰ কোষৰ চাপি যাওঁ যি কালত,
ভূলি শোক, হয় মন আনন্দ মগন॥
“সুখ” বুলি কিবা যদি আছে সংসাৰত,
তেনে, সেই সুখ মাথোঁ কৰিছে বিৰাজ
তোমাৰ কাষতে, পিন্ধি মনোহৰ সাজ,
অত বাজে আৰু সুখ নাই জগতত॥
প্ৰেমময় তুমি, বন্ধু! তোমাৰ হিয়াত
নিস্বাৰ্থ প্ৰেমৰ নই বইছে সদাই।
নিতে তুমি শান্তিভৰা (বিৰাজে তোমাত
অমল অতুল শান্তি ) শান্তি দেখা পাই,
তোমাকে চপাই ললো, ভাবি আপোনাৰ,
নকৰিবা ত্যাগ, বন্ধু! ময়োযে তোমাৰ॥
