এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ওলাইছে ৰঙ্গাবেলি পূব আকাশত,
জগতবাসীৰ, আহা! চকুৰ পোহৰ!
বিতৰি জোছনা ৰাশি, নাশি অন্ধকাৰ।
কৰিছে পোহৰে-ভৰা ৰূপ জগতৰ॥
কিন্তু যেতিয়াহে আহি পাবহি সন্ধীয়া,
লগে-লগে যাব মাৰ দিনৰ পোহৰ,
ক’লামলা পৰি বেলি হ’ব নাইকিয়া;
কোনে কয়, সুখী বৰ বেলি আকাশৰ?
সুনীল আকাশ শোভি উজ্জ্বলিছে জোন,
হাঁহিত পোহৰ কৰি সমুদ্ৰ, নগৰ,
আঁউশীৰ দিনা কিন্তু দোৰ্ঘোৰ এন্ধাৰে
পেলাবহি ঢাকি, হায়! হাঁহি আনন্দৰ!!
লুকাব সুন্দৰ মুখ, হাঁহি নাইকিয়া,
আকাশৰো চন্দ্ৰ সূৰ্য্য নহয় সুখীয়া॥
