পৃষ্ঠা:মালচ.djvu/৪৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্ৰস্পেৰোলৈ চাই মিৰেণ্ডা।
সমুদ্ৰৰ গৰ্ভত নাও এখন বুৰোঁবুৰোঁ-হোৱা যেন দেখি

গভীৰ গৰ্জ্জনে নাচে ঢউ সমুদ্ৰৰ,
দেখি সি ভীষণ দৃশ্য কাঁপিছে অন্তৰ;
নিবাৰণ কৰাঁ, পিতা! যদি যাদু-বলে
তুলিছা এনুৱা ঢউ সমুদ্ৰ-গৰ্ভত,
আহা! সেই নাও খনি কিবা মনোহৰ
আছিলে বা কত প্ৰাণী তাৰ ভিতৰত॥
আছিলে নিশ্চয়, পিতা! তেন্তেনেকি, হায়!
সকলোটি পালে নাশ ডুবি সমুদ্ৰত?
(সি কথা মনত হ’লে, কান্দি উঠে প্ৰাণ!)
কান্দিছিলে কত, জানো, অন্তিম কালত॥
দৈবশক্তি যদি মোৰ থাকিলে হেতেন,
এক নিমিষতে শুহি পানী সমুদ্ৰৰ
শুকালো হেতেন, পিতা! নাও খনি ধৰি।
কৰিলো হেতেন ৰক্ষা প্ৰাণ সি সবৰ॥