এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
যি কথাটি কওঁ মই, তুমি তাকে কোৱা
আকউ ঘূৰাই মোক, কোৱাঁ তুমি কোন?
নিতউ নিমাতী তুমি, শিয়াঁৰা মাথোঁন
সৰু ছোৱালীৰ দৰে কিনো ভাল পোৱা?
মই হাহোঁ, তুমি হাঁহা, যেতিয়া শোকত
ইনাই-বিনাই কান্দো, তুমিও তেতিয়া
কান্দা তুমি মোৰে স’তে বিদৰাই হিয়া!
শিয়াঁৰাণে কান্দা মাথোঁঁ নুবুজোঁ মনত॥
কান্দাই বা শিয়াঁৰাই, পাৰিছোঁ বুজিব,
পৰধনে-ধনী তুমি পৰ-সুথে সুখী,
পৰৰ দুখত তুমি হোৱা চিৰ দুখী,
লোকে যদি কান্দে, তুমি লাগিব কান্দিব॥
পৰত নিৰ্ভৰ কৰা কিয় এনেকই?
এনুৱা তোমাৰ ৰীতি বেয়া পাওঁ মই॥
