পৃষ্ঠা:মালচ.djvu/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মৃত্যু।

জগতৰ ভিতৰত নাই এণে ছবি
তেনুৱা সুন্দৰ, যেনে তোমাৰ— মৰণ!
নাই এনে মনোহৰ ক’তো আড়ম্বৰ,
তোমাৰে সইতে যাৰ ঘটিব তুলন॥
মৃত্যু-সময়ৰ কথা গভীৰ ভাবেৰে
যেতিয়া মনতে ভাবি চাওঁ,—হে মৰণ!
সিকালৰ সুখেস তে নোখোজোঁ শলাব
বিষময় সংসাৰৰ অমূল্য ৰতন॥
সংসাৰ-পথৰ, মৃত্যু! পথিক মানুহ
ফুৰি ফুৰি দুথে শোকে, তোমাক শেহত
যেতিয়া অlশ্ৰয় লয়, সিকালত তাৰ
শোক তাপ ঘৃণা একো নাথাকে মনত॥
তাপিত নৰব প্ৰাণ তুমি কৰা শাঁত,
মৰণ!—অনন্ত শান্তি বিৰাজে তোমাত॥