এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মালচ
১৫
বিষাদিনী তুমি, দেবি! নিতউ বিমনা,
নাহাঁহা, নামাতা তুমি, —যেন অন্তৰত
ভাবিছা কি এটা অতি গুঢ়তত্ত্ব-কথা
এই সৌৰজগতৰ একান্ত মনত॥
যদিও নহয়, —দেবি! জানিলো নিশ্চয়,
সংসাৰৰ অনিত্যতা দেখি নয়নত
কন্দিছে তোমাৰ প্ৰাণ ভিতৰে ভিতৰে,
জ্বলিছে শোকৰ জুই হিয়াৰ মাজত॥
মুনিচুনি বেলা দেবি! শ্মশান ভূমিত
নিতউ তোমাক দেখোঁ, এয়েহে কাৰণ!
সংসাৰৰ ধনৰত্ন, সকলোতকই
ভালপোৰা মৰিশালী গহীন নিৰ্জন॥
“মলিনা’’ নামত তুমি, নিতউ মলিনা,
একোতে নাহাঁহা, হায়! সদাই বিমনা॥
