পৃষ্ঠা:মালচ.djvu/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সপোন

মায়াবী সপোন! তুমি অতি বলবান,
সকলো কৰিব, হায়! পাৰা টোপনিত!
অনন্ত অক্ষয় যাৰ ঐশ্বৰ্য্য বিভূতি
সিও মগনীযা হয় তোমাৰ ফাঁকিত!!
কত ৰজা, মহাৰজা এক মূহুৰ্ততে
ৰাজ্য হেৰুৱাই কান্দে তোয়াৰ ছলত,
খুদমগনীয়া-যেন ফুৰে ঘৰে ঘৰে
খুজি-মাগি খুদ-কন পেটৰ ভোকত!!
আকউ, সপোন! — হায়! চিৰ বিৰহিনী
(পতিহেৰুৱাই যাৰ কান্দিছে হৃদয়!)
তোমাৰ কৃপাত পাই স্বোৱামী প্ৰাণৰ৷
এখন্তেক অন্তৰৰ শোক তুলি লয়!
দুৰ্ভাগী জননী কত তোমাৰ স্নেহত
পাৰাণৰ পুত্ৰ পাই, হাঁহে হৰিষত॥