এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অতি হাবিয়াসে স’তে ৰুলো হৃদয়ত
আশালতা জুপি, কিন্তু নুফুলিল ফুল!
মনতেই মৰহিলে, গঢ়িছিলো যিবা
আকাশ কুসুম এটি ৰূপহ অতুল॥
ভাবিছিলো যিটো, সিটো গ’ল দূৰলই,
স্বপ্নৰো অগম্য যিটো, ল’লেহি কাষৰ!
বালুময় মৰুভূমি, ― মৰীচিকা তাৰ
নুগুছে পিয়াহ, ― মাথোঁঁ দহিলে অন্তৰ!!
মনে মনে পাতোঁ সিটো, ― নঘটে ভাগ্যত,
আশাত নিৰাশ কৰে বিধিৰ বিধিয়ে
মনে-খনা পুখুৰিত পাণী খাব খোজোঁ, ―
বিধতাৰ ইচ্ছা, — কিন্তু নিদিয়ে নিদিয়ে!
মনত ভবটো নৰে নাপায় নাপায়!
মনে-খনা পুখুৰিত পাণী নাই নাই!
