এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পতিপ্ৰাণা বিৰহিণী অকলে অকলে
কত ভাবি, কত কান্দি, এখনি ফলিত
আঁকিলে স্বামীৰ ছবি হই একচিত,
কল্পনাৰ সানি ৰঙ বিৰলে বিৰলে॥
প্ৰথমে আঁকিলে মুখ (জোন মনোহৰ)
তাৰ পাছে নাক, চকু, দাঁত, চুলি, কান,
সকলাে আঁকিলে কৰি জীৱন্ত সমান;
নাকিলে মাথোঁন ছবি দুটি চৰণৰ॥
বিৰহ ব্যাকুলা সতী, স্বামী বিৰহৰ
চিন্তাত বিভােৰ হই, ভাবিলে মনত,
ইমানেই থ’ক, ছবি নাকোঁ চৰনৰ,
নতুবা, পেলাব মােক পুনু বিৰহত॥
যদি আকোঁ ভৰি দুটি, আকউ পলাব,
কান্দিকাটি পৰিলেও, উলটি নাচাব॥
