এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ভাৰতীৰ প্ৰিয়পুত্ৰ, কবি ভাৰতৰ,
ৰচিলে যি “শকুন্তলা” জগতমোহিনী,
(মুণি তপোবন মাজে সোনৰ হৰিণী)
মোহিনী প্ৰতিমাখনি পবিত্ৰ প্ৰেমৰ॥
যেই হাতে বিৰচিলে কাব্য “নলোদয়”
“ৰঘুৰ শ”, মহাকাব্য “কুমৰ সম্ভৱ”
“মালৱিকা-অগ্নিমিত্ৰ” “বিক্ৰম-উৰ্ব্বশী”
“মেঘদূত” (মেঘৰূপী দূতৰ উদ্ভৱ)॥
জীবনত যাৰ ভাগ্যে বসন্ত নিতউ,
ফুলনীত নিতে যাৰ মৃদুল মলয়া,
অমাবাচ্যা নাই নিশা, নিতউ পূৰ্ণীমা
বাণী যাৰ ওপৰত সদাই সদয়া,
সেই কবি কালিদাস কবিৰ পাৱত
উদ্দেশে প্ৰণাম কৰোঁ ভকতি মনত॥
