এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১
মাদাৰ টেৰেছা
তুমি পশ্চিমৰ পৰা পূবলৈ আহিলা।
এন্ধাৰৰ পৰা পোহৰলৈ?
নে পোহৰৰ পৰা এন্ধাৰলৈ?
মিছা, দুয়োপিনে পাৰহীন অন্ধকাৰ
মাজত আলোক সেতু
প্ৰদীপ্ত জীৱনবোধ
সেই সেতু জ্যোতিষ্মান তোমাৰ আত্মাৰ।
মই মাতৃ গৰৱিনী
মোৰ শিশুটিৰ শৰীৰৰ ধূলিৰে মলিন হৈ
তোৰ বাবে কান্দি হাঁহি ধন্য হৈ গ'লো।
তোমাৰ সুবিশাল মাতৃত্বৰ
আকাশ প্ৰমাণ উদাৰতাৰে
মোৰ ক্ষুদ্ৰতাক ক্ষমা কৰি দিবা।
আমি মহাকাশ চিনি পাওঁ,
পৃথিৱীৰ অলি-গলি মাথোঁ নিচিনিলোঁ,
ঘৃণা বিদ্বেষৰ কুৎসিত ব্যাধিৰে
জীৱন বিভৎস হ'ল,
অতৃপ্ত পিপাসাত ওষ্ঠাগত প্ৰাণ
আমি শান্তি বিচাৰি
জতুগৃহৰ দুৱাৰত মূৰ আচাৰি মৰো।
ভিক্ষুনীৰ জোলোঙাত বিধাতাৰ পৰম সস্পদ,
হাতত অমৃত কুম্ভ
পঙ্গু পৃথিৱীৰ অসাৰ অংগত ,
চেতনাৰ প্ৰশান্তি নামক।
মে' ১৯৭৩ চন।
