এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২
এজাক বৰষুণে
জিৰ্জিৰ্ এজাক বৰষুণে
আলফুলে মোৰ দেহাটি ধুৱাই দিলে
বহাগৰ এটি মিঠা আবেলি।
সেউজ সেউজ মেঘৰ মাজে মাজে
ঘনচিৰিকাই গানৰ ‘আসৰ’ পাতে;
তাৰ চপল ভৰিত নাচোন লাগি
ধাৰাষাৰে তুষাৰ কণা সৰে ,
কোনে জানো লুকাই লাকাই আহি
নিবিড় মৰম পৰশ ঢালি
মোৰ গালে-মুখে বগা ফাকু সানে।
জিৰ্ জিৰ্ এজাক বৰষুণে
আলফুলে মোৰ মনটি ধুৱাই দিলে ৰিব্ ৰিব্ বতাহ জাকে
মৃদু গোন্ধৰ সফুৰাটি বাকে ,
সুৰভিত মোৰ প্ৰাণৰ বনে বনে
সাগৰ সীমাৰ শীতলতা নামে।
সপোন বিভোৰ অকুল পৰাণ
মাটিৰ বান্ধোন গছকি থৈ
কোন অৰূপৰ ৰূপ ধ্যানত উৰে।
বহাগৰ এটি মিঠা আবেলিতে।
পোহৰ ছায়াৰ লুকা-ভাকু সতে
মোৰ দেহ-মন ঢৌৱাই দিলে
পদূলিমুখৰ কামিনী জুগিৰ এজাক বৰষুণে।
এপ্ৰিল, ১৯৭৫ চন।
