সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:মহীৰাৱণ বধ.djvu/৩৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৬)

তাহাত তৰিলোঁ,   সকলে কৰিলো,
 আবে কৰোঁ কোন কাম।
গৰ্ভাসুৰ সিন্ধু,   নাৱক বুৰাও,
 ৰক্ষা কৰা প্ৰভু ৰাম॥
ইহাৰ বাপেকে,  মৈৰাৱণ গৈয়া,
 ৰাম লক্ষ্মণক পাই।
মায়া নিদ্ৰা-বানে,  সৱাকো মুহিয়া,
 হৰি নিলে তাৰ ঠাই॥ ১৯৪॥
পাছে কান্দি কান্দি,   বিচাৰি ফুৰিয়া,
 পক্ষীত উপায় পাইলোঁ॥
ৰামৰ প্ৰসাদে,  পাতাল পুৰত,
 মালিনীৰ লগ পাইলোঁ॥
পাছে বৰ বৃদ্ধ,  দ্বিজৰূপ ধৰি,
 বচনে আশংসা কৈলোঁ৷
তাত বাৰ্ত্তা পাই,  কতোক্ষণে যাই,
 ৰাম লক্ষ্মণক পাইলোঁ॥ ১৯৫॥
মাক্ষীৰূপ হুই,   কৰ্ণ পথে কই,
 দু-ভাইৰ শঙ্কা গুচাইলোঁ।
তৈৰহন্তে আসি,   বেতাল চণ্ডীক,
 লাঙ্গুলে মেঢ়াই ধৰিলোঁ।
দেৱীৰূপ হয়া,   আসনে বসিয়া,
 দ্বাৰীত বাৰ্ত্তা জনাইলোঁ।
বজ্ৰহস্ত পাতি,   খাণ্ডাক ভাঙ্গিলোঁ।
 বৰ ভয় দেখুৱাইলোঁ॥ ১৯৬॥