পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/৬৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৩
পঞ্চতীৰ্থখণ্ড।

নিকটতে মৰে যদি দেশান্তৰে যাই।
অন্তকালে পাইবে সিতে বৈকুণ্ঠত ঠাই॥
বৈকুণ্ঠক যাই চতুৰ্ভুজ ৰূপ ধৰি।
হৰিৰ সদৃশ হুয়া থাকা ৰঙ্গ কৰি॥২১২
ক্ৰম এৰি মাধৱক দেখে যিটোজন।
তাৰ ফল শ্ৰুতি কহোঁ কৰিয়ো শ্ৰৱণ॥
মাধৱক দেখে যাই মনত হৰিষে।
তথাপি মুকুতি দেই জগতৰ ঈশে॥২১৩
আৰু এক কথা কওঁ শুনা এত পৰে।
মাধৱক চাওঁ বুলি যাই যিটো নৰে॥
মাধৱক মনে ধৰি কৰয় গমন।
তাৰ নিজ কৰ্ম্মে পথে মিলয় মৰণ॥২১৪
তাৰ কলিকৃত পাপ সবে নষ্ট কৰি।
দিয়ে মুকুতিৰ পদ হয় ৰূপী হৰি॥
যাইবাক নপাৰে বল শৰীৰত নাই।
গৃহে মাধৱৰ ৰূপ থাকন্ত ধিয়াই॥২১৫
অন্তকালে সিতোজন শৰীৰ এৰিয়া।
বৈকুণ্ঠক যায় দিব্য বিমান চৰিয়া॥
যিতোজন পৰাধীন যাইবে নপাৰয়।
পৰত কৰিয়া মাত্ৰ সন্দেশ দিয়য়॥২১৬