পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/৬৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২
মণিকুট ৷

হাতৰ এৰায়া লড় দেই দান নেদি।
নপাইলো বুলিয়া পাছে পাছে নেই খেদি॥
কতো দূৰ খেদি নিয়া পাছে নিৱৰ্ত্তয়।
ভিক্ষা নপাই লাজ হুয়া মাথা নোতোলয়॥২০৭
লাজ শ্ৰম পায়া পাছে আসে আলি আলি।
মাথা ঢাকুৰিয়া পাৰে বিধাতাক গালি॥
আপুনাৰ অদৃষ্টক স্মৰি কৰে দুখ।
আমাক স্ৰজিলি তই কৰিয়া ভিক্ষুক॥২০৮
এহি মতে নিৰন্তৰে লোক নামি যায়।
পাছে প্ৰবেশয় গৈয়া কামেশ্বৰ ঠাই॥
শিৱক দেখিয়া পাছে কৰয় মিনতি।
যি কিছু পাৱয় বিত্ত দেয় তাঙ্ক প্ৰতি॥২০৯
অপুনৰ্ভৱক পাছে দেখে পুনৰ্ব্বাৰ।
যাত স্নান কৰিলে জনম নাহি আৰ॥
শুনা ইতো পুণ্যকথা সভাসদ যত।
পঞ্চতীৰ্থ-ক্ৰম এহি মতে সমাপত॥২১০
ক্ৰমে পঞ্চতীৰ্থ কৰে যিটো নৰোত্তম।
কি কৰিবে আপুনি আসিয়া ৰাজা যম॥
ইহলোকে হোৱে নৰ পৰম নিষ্পাপ।
নপাৱয় একো দুখে হবে তিনি তাপ॥২১১