এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩২
মঞ্জৰী
(৯২)
কদম কলিৰে সখি নাজানো সাজিব
কেচ্কটা, ‘লট.কণ’ চকা পিতলৰ;
বুটা তুলি বনকৰা পদুম পতীয়া নাই
প্ৰীতিৰ ‘জাকিত’ খনি হীন পৰাণৰ।
(৯৩)
ৰিহাত ‘কল্ক৷’ বাছি কৱিতা ফুলেৰে
তোমাক আমনি আৰু নকৰো দুনাই;
খঁহি যোৱা খোচোনাৰ চঞ্চল ‘আঁচলি’ ধৰি
নকওঁ সাদৰী সখি হিয়াৰ বিলাই।
(৯৪)
গুচোৱা ওৰণি খনি এৰি অভিমান
কৱিতাৰে শেষ হাৰ আনিছোঁ সজাই;
শেষ-মাল্য সমাদৰি সাদৰে বিদায় দিয়া
নিজ নিজ পথ ল'ক দুখনি হিয়াই।