পৃষ্ঠা:ভ্ৰম-ৰঙ্গ.djvu/৭৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৪৫ ]
 

 তৰা—কি! মোকে প্ৰিয়ে বুলি সম্বন্ধ ধৰিছে নে কি? বাইদেওক হে তেনেকৈ সম্বন্ধ ধৰিব লাগে।

 কা, নিৰণ—তোমাৰ বাইদেৱাৰ ভনীয়েকক।

 তৰা—তেনেহলে মোৰ বাইদেওক।

 কা, নিৰণ—নহয়, তোমাক হে। মোৰ দেহৰ আদখান, মোৰ চকুৰ মণি, মোৰ মনৰ অধিস্থাত্ৰী দেবী, মোৰ আশাৰ সম্বল, মোৰ সংসাৰৰ স্বৰ্গ, মোৰ হেপাহৰ বস্তু, তোমাক হে।

 তৰা—এই এটাইবোৰ বাইদেওত হে খাতে বা খাতিব লাগে।

 কা, নিৰণ—তুমিয়েই সেই বাইদেও হোৱাঁ; কাৰণ তোমাক হে মোক লাগে। তোমাক হে মই বিয়া কৰাম। তোমাৰে সৈতে হে সংসাৰৰ কৰিম। তোমাৰো বিয়া হোৱা নাই, মোৰে বিয়া হোৱা নাই। চাওঁ —

[ হাতত ধৰিব খোজে

 তৰা—ছিঃ! আপুনি কিবা কথা হে কয়। আপোনাৰ ওচৰত মই নাথাকোঁ। মই বাইদেওক কৈ দিওঁ গৈ। [ প্ৰস্থান।

কামপুৰীয়া কলিমনৰ প্ৰবেশ।

 কা, নিৰণ—কি হৈছে, কলিমন? তই ইমান নিধাতু খাই লড়ি কলৈ যা?