পৃষ্ঠা:ভ্ৰম-ৰঙ্গ.djvu/১০৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৭৭ ]
 

 কা, নিৰণ— গোটেই খন নগৰৰ মই ৰজা হবলৈ পালেও আজি ৰাতি ইয়াত নাথাকোঁ। বল তালি-টোপোলা লৈ জাহাজত উঠোগৈ।

[ প্ৰস্থান।

⸻০⸻

পঞ্চম অঙ্ক।

প্ৰথম দৰ্শন।
ৰাজআলি, দেৱালয়ৰ সন্মুখ।

সোণেশ্বৰ আৰু অনিৰামৰ প্ৰবেশ।

 সোণেশ্বৰ—মোৰ দোষতে যে আপুনি ইয়াত বান্ধ খাই থকা দি থাকিব লগা হল, মই তাত যি দুখ পাইছোঁ, তাক কি কম, বুজিছে নে? আপুনি আছে মই তেওঁক হাৰ-গছ হাতে হাতে দিছোঁ; কিয় তেওঁ মিছা মাতি এই মহাপাপ আচৰণ কৰিছে কব নোৱাৰোঁ।

 অনিৰাম—বাৰু, তেওঁ নো কেনে বিধৰ মানুহ আপুনি