এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্রথম দৃশ্য
৩
ভীষ্মৰ শৰ-শয্যা
| দুৰ্য্যোধন— | কৃষ্ণ ! ক্ষত্ৰিয়ৰ পিতা-পুত্র, ইষ্ট-মিত্র কোনে৷ নাই |
| বিনাযুদ্ধে বেজীৰ আগত উঠা মাটিৰ সমানে৷ ঠাই এৰি | |
| নিদিওঁ। এই কথা ময় বাৰে বাৰে কৈ আহিছোঁ। যুধিষ্ঠিৰক | |
| কবা কাইলৈ পুৱাতে যুদ্ধ আৰম্ভ হব। ইয়াৰ অন্যথা নহয়। | |
| ( লাহে লাহে কৃষ্ণ আৰু অৰ্জুনৰ প্ৰস্থান । অলপ পিচতে | |
| দুই এজন ৰজাৰে৷ প্রস্থান। ) | |
| ভীষ্ম – | ( স্বগতঃ ) নাৰায়ণ পতিতপাৱন! তোমাৰ মায়া বুজিবৰ |
| কাৰ শক্তি আছে ?( প্রস্থান ) | |
| দুৰ্য্যোধন– | ( স্বগতঃ ) বাৰু কৃষ্ণইনো অশ্বত্থামাক কি কলে |
| সোধা যাওক। ( প্রকাশ্যে ) অশ্বত্থামা ! কৃষ্ণই কাণে | |
| কাণে তোমাক কি সুধিছিল হে ! তুমি দেখোন একো | |
| উত্তৰকে নিদিলা ? কি কৈছিল কোৱাচোন বাৰু। | |
| অশ্বত্থামা— | ( স্বগতঃ ) ভগবান, ভাল বিপদত পেলালা ! এতি- |
| য়ানো কি কওঁ ; ধানত চাউল, পতানত কি...... ? | |
| এই কথাষাৰ সুধিছিল বুলি ক'লেনো পতিয়াব নে ? ভাল | |
| কাম কৰিলা প্রভু ! | |
| দুর্য্যোধন – | কি, মনে মনে থাকিল৷ যে? কোনো ভয় নাই, |
| কোৱা তুমি মোৰ সেনাপতি, মোৰে তোমাৰে মন্ত্ৰণাত | |
| ভেদাভেদ নাই। | |
| অশ্বত্থামা— | শ্ৰীকৃষ্ণই মোক সুধিছিল——'ধানত চাউল আছে |
| পতানত কি আছে’? ইয়াকেহে মাত্ৰ সুধিছিল আৰু একো | |
| সোধা নাই । মই তাৰ একে৷ উত্তৰ বিচাৰি নেপালোঁ৷ |
.
