এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪
[প্রথম অঙ্ক
ভীষ্মৰ শৰ-শয্যা
| দুৰ্য্যোধন— | কৃষ্ণই ইয়াকে কৈছিলনে? মোৰ কেতিয়াও |
| বিশ্বাস নহয় ৷ ধানত চাউল আছে বুলি সকলোৱে জানে। | |
| সচা কথা কোৱা, কোনো ভয় নাই । | |
| অশ্বত্থামা— | মহাৰাজ, মই মিছা কোৱা নাই, যি কৈছোঁ সচাহে |
| কৈছোঁ। | |
| কৰ্ণ – | বাৰু অ.’ হেৰ বামুণ, নিশ্চয় তই পাণ্ডবৰ কিবা ভেটী |
| খাইছ। সিহঁতৰ সৈতে মিতিৰালি পাতছ । কি কাণত | |
| নোসোমোৱা কথাবোৰ কবলৈ আহিছ ? তোৰ ভয় নাইনে? | |
| তিল, কুশ, ভোজনীৰ হিচাব জনা মানুহে কি যুদ্ধ-বিগ্ৰহৰ | |
| আওভাও পাবি? তোৰ গতি বেয়া দেখিছোঁ দেই। | |
| দুৰ্য্যোধন – | কি চাই আছা, ইয়াক ইয়াৰপৰা বাহিৰ কৰা, মিছলীয়া |
| ব্রাহ্মণক দেখিব নেপায়। ( অশ্বত্থামা বাহিৰলৈ যায় ) | |
| এতিয়া কি কৰ৷ যায় — পিতামহৰ ওৰলৈকে যোৱা যাওক ৷ | |
| তেখেতক সেনাপতি কৰাহে ভাল যেন দেখিছোঁ। নহলে | |
| আৰু অইন কোন হ’ব! |
দ্বিতীয় দৃশ্য
ভীষ্মৰ কোঠা
| ভীষ্ম – | দুর্য্যোধনক ইমানকৈ বুজালে৷ তেও সি নুবুজিলে। |
| মৃত্যু ওচৰ চাপিলে সৎপৰামৰ্শই কি কৰিব। কৌৰৱৰ | |
| বংশত তৰ্পণ দিবলৈকো কোনো নেথাকিব !ফলত সেয়েহে | |
| হব যেন দেখিছোঁ। |
