এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২৪
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
তেৱে সৰ্ব্ব দুঃখ, ভয় আদি কৰি,
গুচয় সিটো জনৰ॥
ব্ৰহ্মাৰ বচন, থৈলো এহি মানে,
শুনিয়ো পুনু নিশ্চয়।
যোগী সমস্তৰ, কৃষ্ণৰ চৰণ,
সেৱাসে মাত্ৰ অভয়॥১০৫৬॥
ইহাৰ প্ৰমান, কপিল বচনে,
দেখাওঁ সাক্ষাতে আনি।
বোলন্ত শুনিয়ো, দেৱহুতি মাতৃ,
কহো মই নিষ্ঠ বাণী॥
মোৰ পদ মুল, সেৱা নিশ্চয়ক,
বুলিয় পৰম জ্ঞান।
ইহ পৰ লোকে, বৈৰাগ্যৰ হেতু,
নাহি সেৱা বিনে আন॥১০৫৭॥
এতেকে ভকতি, যোগক আশ্ৰয়,
যত মহা যোগী সন্ত।
কুশলৰ অৰ্থে, মোহোৰ অভয়,
চৰণে সেৱা কৰন্ত॥
কপিল বচন, থৈলো কবি বাক্যে,
কহো উপসংহৰিয়া।
নিমি নৃপতিক, বোলন্ত মোহোৰ
বচনত দিয়া হিয়া॥১০৫৮॥