সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/১৬৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬২
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

উপসংহৰিয়া অজামিল উপাখ্যান।
পৰীক্ষিত ৰাজাত কহন্ত বিদ্যমান॥
বোলন্ত শুনিয়ো ৰাজা মোহোৰ উত্তৰ।
অতৰ্ক মহিমা কিনো হৰিৰ নামৰ॥৭৬৬॥
পৰম পামৰ পাপপুঞ্জ দ্বিজাধম।
এৰিলেক ব্ৰাহ্মণৰ যতেক নিয়ম॥
বেশ্যা পতি হৈয়া কৰি গৰিহিত কৰ্ম্ম।
সমস্ত ধৰ্ম্মকে নাশি সঞ্চিল অধৰ্ম্ম॥৭৬৭॥
নৰকত পৰে পৰে হেন সময়ত।
নাৰায়ণ বুলি ডাক দিলে অজ্ঞানত॥
তথাপিতো সদ্যে এড়াই পাতকৰ হাত।
সংসাৰত হন্তে মোক্ষ লভিল সাক্ষাত॥৭৬৮॥
অদভুত বুলি ৰাজা নুহিবা বিকল।
এহি মানে সমস্ত শাস্ত্ৰৰ মুখ্য ফল॥
চাহে মোক্ষ এড়াই যিটো কৰ্ম্মৰ বন্ধন।
তীৰ্থ-পদ-মাধৱৰ কৰোক কীৰ্ত্তন॥৭৬৯॥
আত পৰে নাহি আৰ অস্ত্ৰ তীক্ষ্ণতৰ।
কীৰ্ত্তনেসে ছেদে কৰ্ম্ম—বন্ধ পুৰুষৰ॥
আন যত প্ৰায়শ্চিত্ত কৰে নিৰন্তৰ।
ৰজ স্তমে মল অতি নুগুছে চিত্তৰ॥৭৭০॥
হৰি নাম কীৰ্ত্তনেসে কৰে মল দূৰ।
নামৰ মহিমা ৰাজা কহিলো প্ৰচুৰ॥