এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬১
পঞ্চম বিৰচন
নজানিয়া ৰোগীসবে কৰে তাক পান।
তথাপি সমস্ত ব্যাধি কৰয় নিৰ্য্যাণ॥৭৬০॥
সেহি মতে হৰিনাম মহা বীৰ্য্যোত্তম।
সমস্ত পাপৰ যেন কালান্তক যম॥
নজানি গুণক অশ্ৰদ্ধাতো সুমৰয়।
নিঃশেষে পাপক দহি নিৰ্ম্মূল কৰয়॥৭৬১॥
নচাৱে শ্ৰদ্ধাক বাট বস্তুৰ শকতি।
শুনিবি নামৰ আৰো দৃষ্টান্ত সম্প্ৰতি॥
নিচিনিয়া বিষ খাইয়া যেন মৰে নৰ।
নজানি অমৃত খাইয়া হোৱয় অমৰ॥৭৬২॥
অজ্ঞানতো হাত দিলে দহয় অগনি।
সেহি মতে হৰিনাম ধৰ্ম্ম শিৰোমণি॥
নজানিয়ো কৰে আক যিজনে কীৰ্ত্তন।
তাহাৰ সমূলি পাপ দহি কৰে ছন্ন॥৭৬৩॥
কহিবো কতেক আমি নামৰ মহিমা।
অচিন্ত্য প্ৰভাৱ নাম নাহি আৰ সীমা॥
হেন নাম উচ্চাৰিল দ্বিজ অজামিল।
কৰ্ম্মৰ বন্ধন আৰ সকল ছিড়িল॥৭৬৪॥
এতেকে পাইলেক বিপ্ৰে দুৰ্লভ মুকুতি।
ইহাক ধৰস তোৰা কমন যুগুতি॥
এহি বুলি পাৰিষদে খেদায় দূতক।
ভৈল অন্তৰ্দ্ধান তৈতে ৰাখিয়া বিপ্ৰক॥৭৬৫॥
ভঃ ৰঃ ১১
