সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/১২৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৩
চতুৰ্থ বিৰচন

বুলিবা বৃক্ষৰ নাহি নিশ্বাস ভোজন।
কেন মতে বৃক্ষ তুল্য হৈব সিটো জন॥
দেখিয়ো সাক্ষাতে ভোজনাদি সবে কৰে।
ইহাৰ উত্তৰ শুনিয়োক নিৰন্তৰে॥৫৭৩॥
কমাৰৰ ভাটী যত ফোকাৰ ত্যজয়।
তাক কোন জনে জীয়া বুলিয়া আছয়॥
বিষ্ঠাক ভোজন আদি কৰয় শূকৰে।
তবে তাক প্ৰশংসা কৰয় কোন নৰে॥৫৭৪॥
তৰু লতা আদিৰ জীৱন যেন বৃথা।
সেহি মত যিজনে নুশুনে হৰি-কথা॥
যাৰ কৰ্ণ পথক নগৈল দামোদৰ।
পশুতো অধম পশু অজ্ঞানী বৰ্ব্বৰ॥৫৭৫॥
অৱজ্ঞাৰ স্থলী সিটো কুক্কুৰ সদৃশ।
বিষ্ঠা ভুঞ্জি কৰে যেন শূকৰে হৰিষ॥
উটে যেন কণ্টক চোবায়া অতি মৰে।
ভাৰ পায়া গৰ্দ্দভে আনন্দ যেন কৰে॥৫৭৬॥
হৰি কথা এড়ি বিষয়ত ৰতি যাৰ।
এহি চাৰি গোটা পশু পটন্তৰ তাৰ॥
কিন্তু পশু সব নুহি ভকতিৰ পাত্ৰ।
ভকতিত অধিকাৰ মনুষ্যৰ মাত্ৰ॥৫৭৭॥
হেনয় মনুষ্যে কৃষ্ণ-কথা নুশুনয়।
চাৰিয়ো পশুত সিটো অধম নিশ্চয়॥