সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/১২৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২২
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

এতেকে মুকুত সবে শুনে সৰ্ব্বক্ষণ।
শুনা শ্ৰৱণৰ আৰ কহো গুণগণ॥৫৬৭॥
পৰম নিৰ্ম্মল জ্ঞান হোৱে উতপন।
হোৱে সংসাৰৰ যত ঊৰ্ম্মি নিবৰ্ত্তন॥
গুছে কৰ্ম্ম-বাসনা প্ৰসন্ন হৱে মতি।
ইহ পৰলোক সুখে মিলে বিৰকতি॥৫৬৮॥
মোক্ষৰো সম্মত ভক্তি যোগ ওপজয়।
শুনি যিটো আনন্দ লভিল অতিশয়॥
হৰিৰ কথাত সি কি নকৰিবে ৰতি।
সংসাৰৰ তাপ যত এড়াইবে সম্প্ৰতি॥৫৬৯॥
দেখাইলোহো শ্ৰৱণৰ গুণ নিৰন্তৰ।
হেন হৰি-কথাত বিমুখ যিটো নৰ॥
তাৰ যেন গতি তাক শুনিয়ো সাম্প্ৰত।
যাই জগতৰ আয়ু সূৰ্য্যৰ লগত॥৫৭০॥
এক ক্ষণ মাত্ৰ কথা শুনে মাধৱৰ।
হৱয় সাফল তাৰ আয়ু সি দিনৰ॥
সিও ক্ষণ কথা নুশুনয় মাধৱৰ।
বিফলে হৰন্ত সূৰ্য্যে আয়ু সি জনৰ॥৫৭১॥
বুলিবা জীৱন আদি আয়ুৰ সাফল।
তাহাৰা উত্তৰ যেন শুনিয়ো সকল॥
হৰি-কথা হীনো যদি জীয়ে স্বৰূপত।
নিজীয়ে কি জানা ইটো তৰু বন যত॥৫৭২॥