সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/৮৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮১
বৈদেহী-বিচ্ছেদ ৷

হনু—(কেঁকাই কেঁকাই) আই! আপোনাৰ ভৃত্য মৰা নাই, কিন্তু
 শৰীৰ জৰ্জ্জৰিত। মাত মাতিবৰ সাধ্য নাই।

সীতা—(হনুৰ মূৰত হাত ফুৰাই) বোপা হনু! ইশ্বৰে তোমাক সুস্থ
 কৰোক। প্ৰাণনাথৰ দৰ্শন লাভৰ ইচ্ছাই মোক সমুলি
 অধীৰা কৰিছে। এতিয়া মোৰ প্ৰাণনাথৰ ওচৰলৈ যাওঁ।
 লৱ কুশ! মোক শীঘ্ৰে প্ৰাণনাথৰ ওচৰলৈ লৈ ব’ল।

(প্ৰস্থান)

———

তৃতীয় গৰ্ভাঙ্ক।

দৃশ্য—ৰণ ক্ষেত্ৰ ৷

জানকী আরু লৱ কুশৰ প্ৰবেশ।

জানকী। হে দারুণ বিধাতা! তোমাৰ লীলা অভেদ্য। তোমাৰ
 লীলাতেই বিস্তীৰ্ণ ক্ষেত্ৰ আজি শ্মশানৰূপে পৰিণত
 হল। তোমাৰ লীলাতেই ৰাজাধিৰাজ অযোধ্যাৰ নাথ
 মোৰ প্ৰাণেশ্বৰ আজি এই শ্মশানত ধূলাৰে ধূসৰিত।

বিলাপ।

কিনো অপৰাধে, অভাগাৰ ভালে
 বৈধব্য যন্ত্ৰণা লেখিলা হে বিধি?
সুকোমল স্নেহে, বননি শোভিছে,
 কোনে আনি দিব, দুখুনীৰ নিধি ?

(লক্ষ্মণৰ মৃত দেহ দেখি ) বোপা লক্ষ্মণ !
 কত যতনেৰে,