এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮০
বৈদেহী-বিচ্ছেদ ৷
কুশ—বান্দৰ এটাও ধৰিলৈ আহিছোঁ নহয় আই! (ৰিহাৰ আচলত
- ধৰি আঁজুৰি আঁজুৰি আহাঁচোন আই। আঁহাচোন
- চোৱাহি।
সীতা—কি পাষণ্ডহঁত! কাক মৰাৰ বাতৰি লৈ আহিছ। বান্দৰটো
- ক'ত আছে?
(তিনিওৰো হনুৰ ওচৰত উপস্থিত।)
কুশ—(আঙ্গুলিয়াই) এইটে আই, এইটো। ধেমালি কৰিবলৈ ভাল
- হব নহয় নে?
লৱ—অ, আই! আৰু এটা বস্তু আছে। (চুৰিয়াৰ টোপোলাৰ পৰা
- উলিয়াই) এইয়া আই! আজিৰ পৰা আরু তুমি আমাক
- বনফুলৰ মালা পিন্ধাই বেজাৰ কৰিব নালাগে।
সীতা—( টোপোলা মেলি চাই ) পাষণ্ডহঁত! মোক বধ কৰিলি।
- আজিৰ পৰা মই অনাথিনী হলোঁ। পিতৃ বধ কৰি মোৰ
- আগত বৰাই কৰিবলৈ আহিছিলি! হায়! প্ৰাণনাথ!
- অযোধ্যাৰ ৰাজ অন্তঃপুৰ উদং কৰি আজি ক'ত বা বননিত
- পৰি আছেহি! যি মুকুট দেৱতায়ো চুব নোৱাৰিছিল,সেই
- মুকুট, আজি হাতে হাতে বাগৰি ফুৰিছে। হনু! বোপা
- হনু! তুমি আজি মোক নামাতিবা নেকি? অশোক
- বনতো তুমি মোক শান্ত্বনা দিছিলা, আজি মোক বিধৱা
- দেখি তুমিও যে নমতা হ’লা। তোমাক দেখোঁ মই তাহা-
- নিয়েই অমৰ বৰ দিছিলোঁ, পাষণ্ডহঁতৰ শৰত তোমাৰো
- মৃত্যু হল নে?
