পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/৬৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

বৈদেহী-বিচ্ছে। যি ধৰ্মৰ নিমিত্তে যুদ্ধ কৰি এণ এৰিছে, তাৰ মৃত্যু শোকৰ হেতু কি আছে? আপুনি ইমান জ্ঞানী মানী হৈয়ো শোক- ৰাসৰ আগত পৰা হক খোজে নে? তেন্তে আমি কাৰ অনুকৰণ কৰিম? ৰাম -উঃ! কি হৃদয়বিদাৰক সংবাদ। ইমানতে দেহত প্ৰাণ থাকে। আজি মই সংসাৰত ভাৰ্যাহীন আৰু ভ্ৰাতৃহীন। প্ৰাণ! নিষ্ঠুৰ প্ৰাণ! 'অতি শীঘ্ৰে দেহ-পিৰত বিদায় ল! অতি শীঘ্ৰে পিৰৰ মায়া-জৰি চিজি অনিত্য সুখত জলাঞ্জলি দি বোপাইতৰ লগত অনন্ত মুখ লাভ কৰ। মুগ্ৰীৱ-আপুনি দেখে কৰ্তব্যৰ ফালে একেবাৰেই পিঠি দিলে? ৰাম-যাৰ সংসাৰ হৈছে, তাৰ আৰু কৰ্তব্যৰ ভাবনা কি? বিলাপ। নিদাৰণ বিধি বাদী ভৈলা, অযোধ্যা নগৰি শু কৈলা, কাকুৎস্থ বংশৰ নিমূল বাঞ্ছা কৰিলা। আনন্দ উৎসৱে যুক্ত পাতি, বন্ধু বান্ধৱক আনি মাতি, বিপাঙ্গে মৰিলে। বিধিয়ে বাদ সাধিলা। প্ৰিয়তমা পত্নী বিসৰ্জিলো, ভাই তিনিওটিকে হেৰুৱালোঁ, ৰাভাৰ ত্যজি ময়ো আজি ব্ৰহ্মচাৰী। আইসকলক ৩ধি গওঁ, যদি কোনো মতে আজ পাও, বিষময় অসুখে দিওঁ জলাঞ্জলি। ৰাজ অলঙ্কাৰ ধনুৰ্বান, এৰে। আজি সুৰৰ বান, ফল মূল খাই ফুৰোঁ। ষোৰ অৰণ্যত।