পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৪
বৈদেহী-বিচ্ছেদ।


পাপিনীৰ দুধাৰি চকুলো,
নাথ বিনে কোনে মচি দিব?
আগ্নেয়গিৰিৰ তেল
অগ্নিতেই লোপ পায়;
সেই দৰে,
মোৰ বেজাৰ-আগ্নেয়গিৰি
নিঃসৃত, চকুৰ পানী
পৰি এই বেজাৰ অনলে তপ্ত
হৃদয় আসনে
মাৰ যাওক,
মাৰ যাওক।

(মূৰ্চ্ছা)


অস্পৰীসকলৰ পুনৰ প্ৰবেশ আৰু গীত।


(এজুপি গুটি মালী ফুললৈ আঙ্গুলিয়াই )


অভিমানে গুটিমালী,
কান্দি জয় পৰিছে।
নিৰ্দ্দয় ভোমোৰা,
দূৰে দূৰে ফুৰিছে।
(নেপথ্যে ৰামৰ বিলাপ)
দুৰ্ম্মুখ অ! কি বাৰ্ত্তা আনিলি আজি!
কঁপিছে হৃদয় তন্ত্ৰী সমুদয়,
নিৰ্ম্মল প্ৰণয়ে বিপদ ভাবি।